Français
English
Japanese
Chinese
LEGENDEN VAN MANNEKEN-PIS
1. Godfried III en de Slag van Ransbeeck
Er zijn heel wat legendes rond de figuur van Manneken Pis. Die van
de Slag van Ransbeeck is misschien wel de minst ongeloofwaardige.
Godfried III was nog een baby in zijn wiegje toen zijn vader, de hertog van
Lotaringen overleed.
Sommige onderdanen dachten dat het nu misschien de ideale moment wzs om de
wapens tegen hun Heer op te nemen. De moeder van Godfried III, Lutgarde,
vroeg hulp aan de edellieden. Hun legers eisten de aanwezigheid van de
jonge hertop op het slagveld.
Gelegen in zijn wiegje vertrok hij aan het hoofd van zijn legers.
Op het slagveld aangekomen werd het wiegje aan een tak van een eik gehangen.
Tijdens de gevechten moesten zijn soldaten terugvallen maar toen ze het kind
zagen dat rechtop in zijn wiegje stond te plassen kregen ze weer nieuwe moed om
uiteindelijk te overwinnen.
Een fontein werd opgericht in Brussel om dit feit te herdenken. En de eik
waaraan het wiegje had gehangen werd naast de fontein herplant. Nu nog
noemt de straat waar Manneken Pis staat de Eikstraat.
2. De bisschop gedoopt met...
Manneken-Pis zou in de 8ste eeuw zijn geboren. Vindicianus, bisschop van Arras, kwam te Brussel prediken en de kasteelheer uit de streek nodigde hem op zijn landgoed uit, maar niet zonder bijbedoelingen. Hij kon geen nakomelingen krijgen en vroeg aan Vindicianus bij God voor hem te willen tussenkomen. Negen maanden later werd de echtgenote van de kasteelheer moeder van een kindje dat door zijn eerste daad al van zich deed spreken. Hij waterde namelijk zo hoog dat de baard van Vindicianus helemaal besproeid werd, de kleine werd daarom Manneken-Pis genoemd.
Korte tijd nadien stierf Vindicianus. Waar zou men de doopplechtigheid houden en wie zou de jongen dopen? De echtgenote van de kasteelheer stelde voor een beroep te doen op een zekere Gudula, petekind van Gertrudis, die op het kasteel van Hamme verbleef. Zeer vereerd door dit verzoek, zegende Gudula de kleine, zoende de moeder, groette de vader en keerde terug naar Hamme.
De kasteelheer, bekoord door Gudula, verliet zijn familie en begaf zich naar
haar woning. De woedende toekomstige heilige, strafte hem met de woorden : “Uw enige
zoon zal niet meer groeien en zal blijven pissen”.
3. De heremiet lacht er niet mee
In de 8ste eeuw liep een jongen van huis weg om Sint-Vindicianus “beter van nabij”
te kunnen bekijken. Het ventje heette Juliaan en zijn vader was de man die verliefd
was op Gudula. Op zekere dag ging de jongen wateren tegen de deur van een heremiet.
De oude gebaarde man liet hem in een stenen beeldje veranderen.
Volgens sommigen houdt hier de legende op. Anderen beweren dat de vader zijn
stenen zoontje kwam omhelzen, waardoor het weer levend werd. Uit dankbaarheid
liet de man een gelijkaardig beeldje vervaardigen.
4. De jonge edelman
Ten tijde van de Kruistochten leefden te Brussel graaf Van Hove, zijn echtgenote
en zijn zoon Godfried. De soldaten, die terugkeerden van de Kruistochten, hielden
halt voor de woning van de graaf, die hen onderdak verschafte.
‘s Anderdaags stuurde hij zijn 5-jarig zoontje uit om een tweede groep, naderende
kruisvaarders, de weg te wijzen. De kleine had echter zo lang met wateren moeten
wachten dat hij niet ophield deze dapperen te “begieten”. Om deze belediging goed
te maken, lieten de graaf en de gravin een boetebeeldje oprichten.
5. De verloren zoon
In de tijd dat er nog grote volksfeesten waren (die dagenlang konden duren) had
een brave burger zijn enig zoontje in de menigte verloren. De man ging gedurende
vijf dagen op zoek naar zijn zoon en vond hem tenslotte op de hoek van de Stoofstraat
terug in de bekende houding. Overgelukkig heeft de vader een Manneken-Pis op de
plaats laten aanbrengen.
6. De redder van de stad
In de tijd dat steden werden belegerd, werd ook Brussel getroffen.
Toen de vijand geen middelen meer vond om de stad binnen te vallen, groeven zij een tunnel onder de stadswallen en vulden hem op met vaten vol buskruit. Kleine Julien die dit zag gebeuren vond geen water genoeg om de aangestoken wiek te doven en plaste dan maar de vlam van de wiek uit.
De belegerden brachten het jongetje in veiligheid en joegen de vijand weg.
Om zijn heldendaad te belonen en te blijven gedenken, werd een beeldje
opgericht.
7. Het kind en de toverheks
Omstreeks 1540, (in de tijd van Keizer Karel), moest op een zekere dag een jongetje dringend gaan plassen en vond er niets beter op dan dit te gaan doen tegen de voordeur van een heks die woonde op de hoek van de Eik-en de Stoofstraat. Zij was zo kwaad dat zij de jongen voor zijn “snode daad” veroordeelde om dit voor altijd te doen.
Maar in de nabijheid woonde ook een brave oude man die erg geliefd was in de wijk. Hij
zette een stenen beeldje in de plaats en kon zo het jongetje terug naar zijn ouders
brengen.
Naar de top van deze blz
Our Manneken-Pis homepage (in English)
Liste des costumes de Manneken Pis
Documents concernant Manneken-Pis et l'Ordre de ses amis
Le site officiel de l'Ordre des Amis de Manneken Pis
About Brussels folklore
Meest recente bijwerking : 21-04-2021